Mens en technologie, vrouwen in oorlog, onderdrukte vrouwen – tijdens de slotdagen toonde het online festival Cadance de wereld van nu vanuit een vrouwelijk choreografisch perspectief.
Dit kan in dans: zonder woorden gedachten en angsten verbeelden die je besluipen, bekruipen en beklemmen. Waardoor je uit evenwicht wordt gebracht, terneergeslagen. Waartegen je je verzet, die je bevecht. Jammer dus dat Ramsey Nasr in De Panter, een choreografie van Dunja Jocic, telkens in een voice-over het onbehagen van de nieuwe bewoner van een appartement/virtuele ruimte/lichaam verduidelijkt; de vrouwenstem aan begin en eind waren voldoende.